- TIMOTHEUS
- I.TIMOTHEUSClearchi Heracleae Ponticae tyranni, filius, caesô in Dionysiis patre, dominationi successit, Olympiadis centesimae sextae annô quartô, tenuitque eam annos quindecim. Obiit Olympidais centesimae decimae an. 3, Diod. l. 16.II.TIMOTHEUSEpiscopus Constantinopolitanus, Haereticus, ab Anastasio Imperatore intrusus, pulsô Macedoniô, A. C. 511. Libidinibus infamis, fidem ludibrio habuit: Obiit subito, A. C. 517. Vide Euagr. l. 4. c. 13. 17. 22. Item, Patriarcha Constantinopolitanus hôc saeculô Cyrillo Orthodoxo et Martyri, surrogatus.III.TIMOTHEUSGrammaticus, cuius meminit auctor Scholiorum in Ranas Aristoph. Act. 5. sc. 4. p. 279. G.IV.TIMOTHEUSdiscipulus S. Pauli, fil. matris Iudaeae, quae Chriftianismum amplexa, ex patre Ethnico: Hunc Lystrae repertum secum sumpsit Apostolus, eumque carissimum habuit, ob Iuvenis fidem; constantiam, zelum: Ephesi dein Episcopum constituit: ubi, post praestitam CHRISTO IESV egregiam operam, lapidibus tandem obrutus, quôd Dianae cultui acriter se opponeret, martyrium subiit. Ad hunc duas insignes ekpistolas e captivitate exaravit Apostolus, vide Actor. c. 16. v. 1. s. Euseb. in Hist. Eccl. Baronium in Annal. etc. In priorem ad Timotheum Epist. cuius 6. capita, exstant Alesii Expositio in 8t. Basil. A. C. 1533. Lips. 1550. Artopaeus, Basileae, A. C. 1546. Chytraei Enarrat. et Scholia. Cocceius, Crocius. Codibu ndius. Crellius Socin. Cruciger. Dalae Contion. Gall. in 4. vol. in 8t Genevae. Danaei Comment. in 8t. Gen. 1577. DEidvadius, in 8t Espencaei Comment. in fol. A. C. 1561. Patisiis. Faii Comment. in 8t Genev. 1608. Gerhardus, in 4to. Ienae, A. C. 1643. Godeau. Gothofredi Exceritationes, in c. 3. v. 15. 16. in8t. Genevae, A. C. 1649. Heilbrunnerus, in 8t. Lavingae, A. C. 1588. Heslelii Comment. in 8t. Lovanii, A. C. 1605. Magalianus, in 8t. Meelfuher, in 4to. Norimb. A. C. 1628. Megandri Comment. Basileae, A. C. 1536. Melanchthon. Musculus. Pricaei Annotata. Sculteti Observationes Gram. Hist. Log. Theol. in 4to. Francof. A. C. 1624. Witeb. 1630. Soto Maior. Stevartius. Torres. Venatorius, in 8t. Basil. A. C. 1553. Weinrichii in Tim. in 4to. Lipsiae, A. C. 1618. Willichii Comment. in 8t. Argentorati, A. C. 1524. Zuinglius. In 2. Epist. 4. capitibus constantem, pfodiêrunt: Alesius, Danaeus. Espencaeus. Godeau. Heilbrunnerus. Megalianus. Megander. Melanchthon. Pricaeus. Scultetus. Soro Maior. Stevartius. Weinrichius. et Willichius. Vide Crowaei Elenchum.V.TIMOTHEUSdux Atheniensium felicissimus, Cononis filius, ad cuius imaginem pictores Fortunam depinxetunt cogentem urbes ad rete, ipsô iuxta dormiente. Quod vel aslentationis vel invidiae causâ in eum sic excogitatum fuit. A Platone frugali, Musicâque coenâ exceptus, cum ex ea melius quam post opiparas epulas se haberet, dicere consuevit: Qui cum Platone cenant, etiam posterô die bene habent. Vide Suidam, et Cicer. l. 5. Tuscul. Quaest. c. 35. 2. Timotheus Atheniensis, Comicus mediae Comoediae, cuius fabulas nonnullas commemorat Athenaeus l. 3. Timotheus, Poeta et Musicus Milesius, sub Philippo Rege Macedonum. Hic cum decimam chordam Lytae adiecisset, a Lacedae moniis civitate eiectus est. Id SCtum apud Boethium habes, l. 1. de Mus. c. 1. Vide Suidam. 4. Alius sculptor nobilissimus, unus ex illis, qui Mausoleum caelaverant. Plin. l. 34. c. 8. 5. Alius comes peregrinationum D. Pauli, Episcopus Ecclesiae Ephesinae, Martyr. sub Nerone. Volaterr. l. 2. Vide supra. De Musico praefato ut hoc addam, is cum Terpander antiquissimus νόμων κιθαρῳδικῶν ποιητὴς, nomos suos versibus Heroicis composuisset, modulosque iis addidisset; Phrynis postea Mitylenaeus τὸ ἑξάμετρον τῷ λελυμένῳ coniunxisset, numerumque chordarum auxisset, rationem citharoedicarum cantionum fere totam imuta vit et'illam ad numeros lege solutos dithyramborum deflexit, uti ex Plutarcho et Stephano pluribus docet Salmas. ad Capitolin. in Pio. c. 7. Vide quoque eum ad Solin. p. 121. et 814. in quo posteriore loco, mille siclorum aureorum mercede ab Ephesiis eum conductum, ut in honorem Dianae; cuius aedes tum dedicata recens erat, carmen componerent, adnotat, ex vet. Epigr. Alexandri Aetoli, Macrobio laudati, in quo canit, de populo Ephesio,Α῾λλ᾿ ὅγε πευθό μενος πάγχυ Γραικοῖσι μελέςθαιΤιμόθεονκιθάρης ἴδμονα καὶ μελέων,Υ῾ιὸν Θερσάνδροιο, ποτήνεσεν ἀνέρι σίγλωνΧρυσείων ἱερην´ τότε χιλιάδα.Υ῾μνῆσαι ταχέων Ω῏πιν βλήτειραν οἰςῶν κτλ.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.